Incognito viert met dit nummer zijn éénjarig bestaan, en daar zijn we heel trots op. De doelstelling die we met dit blad voor ogen hadden, nagenoeg onbekend striptalent een podium geven, hebben we hiermee min of meer bereikt. Maar zoals we in het vorige nummer al hadden vermeld: het gaat goed met Incognito, we gaan gewoon door en we hebben alweer nieuwe, veelbelovende tekenaars in de wachtkamer staan. Lees pagina 15 van dit nummer, en vind uit waar je onze expositie kan komen bezoeken. Zeker doen, het is meer dan de moeite waard (over veelbelovende tekenaars gesproken).

Deze Incognito ziet de terugkeer van Erik van Ophem, met een strip zoals weinigen die nog maken. Poëtisch, sfeervol en bovenal prachtig getekend. 'De Kolverjonker' mag er gerust zijn. Michiel de Jong kan eindelijk weer vrij ademen: zijn 'IJzeren tijdperk' is in dit nummer volbracht. Evenals het interview met Martin Lodewijk, maar je moet alle goede dingen tot het laatst bewaren, nietwaar? Goed, akkoord, onzin. Dat doen we eigenlijk nooit, anders hadden we bijvoorbeeld gewacht met het publiceren van 'Trauma', een strip van nieuwkomer Milan Hulsing.

We feliciteren Pieter van Oudheusden met het winnen van 'De Prijs van de stad Breda voor Strips' (een aanmoedigingsprijs voor aankomende stripmakers), maar we willen toch ook vermelden dat zowel Ulli Bürer, Michiel de Jong als Floris Oudshoorn genomineerd waren voor diezelfde prijs, die zal worden uitgereikt in Breda tijdens de Stripdagen in oktober. Wij van Incognito zijn er ook, op de kleine beurs vlakbij de congreszaal. Kom ons zien en bewonderen (of wat dan ook) en dan zien jullie ons weer in december met een verse Incognito.

Onlangs heeft één van onze tekenaars op tragische wijze afscheid genomen van het leven. De laatste grap van 'Pokie de clown' bleek ook die van tekenaar Nemo Krijger te zijn. Nemo was een jong aankomend talent en publiceerde in POSSE, studentenblad De Poorter en in de vorige Incognito. Dit nummer draag ik op aan Nemo.

Incognito nummer 6

Verschenen: oktober 1994